Met mijn impulsieve karakter en het doordachte karakter van Bram zou je denken dat we toch een stabiele factor hebben om besluiten te nemen. Toen we ons vorige tripje naar Vinaròs maakte, hebben we nog tot een paar uur voor het vertrek zitten twijfelen of we met de auto of met het vliegtuig zouden gaan. Vrachtwagen of C1, Rozenkamer of Schelpenkamer, 4 kanaaldigitaal aansluitingen of 2, etc? Vertrekken op 28 oktober of 1 november. We zijn ineens behoorlijk besluitloos geworden over zaken die niet eens echt belangrijk zijn. Grappig, maar so not us.
Ondertussen zijn we voor de laatste keer “thuis”. We hebben nog geen echte tegenslagen gehad tijdens ons verblijf. Bijna alles is geregeld, op de telefoon en internetaansluiting na. Ik heb een Spaans spaarbankboekje, die je in de 
pinautomaat stopt en dan wordt meteen het saldo geüpdate. Je kunt gewoon je rekeningen in de muur betalen, geld storten in de automaat, het wordt meteen in het boekje bijgeschreven. Ook al ben ik niet van de systemen… Dit is toch geweldig?
Het weer was weer super in Vinaròs. Ook al hebben we niet echt van de zon genoten. Dat dat gele ding bijna de hele dag schijnt en de temperatuur van het zeewater in oktober nog aangenaam is, daar blijf ik me over verbazen. Zin om terug naar huis te gaan, hadden we eigenlijk niet. We hebben het Casa Amamos (= houden van) gevoel te pakken.
In het weekje dat we thuis zijn, hebben we eigenlijk nog niet zo gek veel gedaan. Volgende week, werk ik nog 3 dagen en daarna gaan we nog eens verzinnen wat we allemaal mee gaan nemen en wat we vanuit Nederland mee gaan nemen. Pindakaas, Senseo, koffiemelk, gewone koffie en hagelslag staat al op het lijstje. Zoals de planning nu is, krijgt de C1 een dakkoffer. Grappig trouwens dat we van bijna iedereen horen dat het bijna een vermelding in het Guiness book of Records waard is, dat we de reis weer in deze bolide gaan maken. Ons sociale leventje is ineens heel druk geworden. Vanavond waren we met mijn familie voor de laatste keer echt allemaal samen en volgende week zondag rijden we naar Rotterdam voor een totziensborrel. Wel leuk dat we met de kerst en oud en nieuw op veel bezoek kunnen rekenen. In 3 weken tijd wisselen de bezoekjes elkaar af. Gezellig, ik kijk er al helemaal naar uit.
Boullie, die in de auto alleen maar trillend op schoot wilt zitten, krijgt op het laatste moment een cursus verplicht achterin zitten. En tot nu gaat het allemaal prima. Van 1720 km met een vibrerend hondje op schoot wordt niemand gelukkig. Zijn chip en zijn vaccinaties zijn geregeld, dus ook hij is reisklaar.
Ook super dat het eerste openingsarrangement geboekt is! Ik leg de schaar vast klaar zodat het lintje door geknipt kan worden. De afgelopen weken ben ik druk in de weer geweest om allerlei leuke arrangementen en activiteiten te bedenken. Ze zijn allemaal op de website van Casa Amamos te vinden. Daarnaast zijn we druk bezig geweest om de Duitse en Engelse versie van de website ook in de lucht te krijgen. Al met al een hele klus, en je snapt hem natuurlijk al…. Dit is ten koste gegaan van het oefenen van de Spaanse taal.
Anja & Bram
Bram & Anja - over de grens 
Wij (Stijnie + Rob) wensen jullie heeeeel veeel succes en geluk in dat mooie Spanje Wij vinden het erg dapper van jullie dat jullie die grote sprong gaan wagen en daarbij vinden wij het eigenlijk best jammer dat jullie als buren ons gaan verlaten,maar c’est la vie Misschien zien wij elkaar eens in Vinaros you never know Bran + Anja maak er wat van en jullie blijven in onze herinnering ciao
Hoi Rob, dank je wel voor je lieve reactie. In Vinaros hebben ze ook internet en facebook, dus we blijven zeker nog contact houden. Jullie zijn natuurlijk altijd welkom bij Casa Amamos. En zolang het huis nog niet verkocht is, zullen we toch nog wel minimaal 1x terug komen 🙂 We houden contact!